.: tik tok :.

Daisypath Friendship tickers

.: since that day :.

Daisypath Anniversary tickers

Jiwa

En N & Lia's Baby

Lilypie Premature Baby tickers

Saturday, June 04, 2011

#353

uish. dah berkurun rupanya tak update blog ni. sumpah sangat sibuk. huhu. ok lah nak memanaskan bacaan korang, aku nak share 'apa itu perasaan bersalah?'

korang pernah tak rasa bersalah yang teramat sangat? aku pernah. dan sumpah, sampai sekarang pun aku rasa sangat bersalah. cerita nya kecik. sangat simple. tapi kesan tu, ya Allah sampai hari ni aku rasa. Allah memang maha kaya. balasan tak cash, tapi kekal. sesak dada sebab takdapat nak buat pape dah.

*mode sedih*

okay

dulu dulu before along kawen, along kerja dekat paka. tiap tiap hujung minggu along balik rumah lah. tidur dekat rumah. jarak paka- kuala terengganu ada la dalam 2 jam. kalau bawak perlahan 3 jam la kot.

along kerja sampai malam. kadang kadang sampai pukul 11 malam. lepas tu drive bawak kancil balik rumah ummi, alif. sampai rumah dalam pukul 1 lebih. kadang kadang 2 lebih. satu minggu tu, along sampai dalam pukul 12 lebih. umm, alif dah tidur. aku belum lah, almaklumlah, kelawar betina.

along sampai rumah, dah mandi, solat, along datang dekat. along cakap perlahan je.

"chik, tolong goreng nasik. along lapo la."
"mana ada nasik dah. makan abis dah tadi."
"oh, tolong la masak nasik jap. goreng telur pun jadi la. along lapo ni. tak makan pun petang tadi."
"malas la, orang nak tengok tv ni. g la masak sendiri. tepung ada, buat la cucur!"

along pun senyap senyap g dapur, masak cucur. lepas tu masuk bilik, tidur.

pagi esok tu, ummi tanya, "sape yang masak cucur semalam? letak tepung aje. ummi goreng tadi pun tawar. dah la cair tepung tu. bagi kucing pun kucing tak lalu nak makan air tepung."

masa tu dalam hati, ya Allah. korang jangan cakap lah. memang selebur lebur nya. memang menimbun nimbun rasa bersalah tu. memang tak tau aku nak cakap macam mana. betapa rasa bersalah nya aku, sampai sekarang aku takboleh tengok along dekat dapur. mesti teringat cerita ni.

sebab tu aku jarang cerita pasal aloong dalam blog ni. sebab rasa bersalah tu menebal. aku rasa macam malu dengan perangai aku sendiri. pada hal nak masak nasik tu seminit pun boleh setel. nak tolong goreng nasik tu. ya Allah, tak sampai 15 minit along dah boleh makan.

balasan tuhan memang hebat. sebab sampai sekarang aku boleh 'play' kan balik scene ni dalam otak aku.

WALAUPUN CERITA NI DAH 7 TAHUN BERLAKU.

"along, achik mintak maaf sangat. sakit dada orang hidup gini. orang mintak ampun."

No comments: