.: tik tok :.

Daisypath Friendship tickers

.: since that day :.

Daisypath Anniversary tickers

Jiwa

En N & Lia's Baby

Lilypie Premature Baby tickers

Saturday, October 17, 2009

langit dan bumi.

korang pernah tak rasa korang macam rumput yang selalu kena pijak pijak? erm. eh bukan kena pijak. bukan rumput. macam korang ni invisible? apa yang korang buat semua orang tak nampak. kecuali lah bila orang tu ada kepentingan dengan something dan kau satu satunya makhluk yang ada kebolehan dengan something tu. erm.

eh. bukan jugak. maksud aku pernah tak korang try nak masuk dalam mana mana geng popular dekat sekolah? haa. ni baru betul.

masa aku sekolah dulu dulu, aku ni sangat lah gemuk dan gelap dan semestinyalah tak lawa kan. sekarang ni pun gelap lah jugak tapi dah pandai pakai fair&lovely. jadi terang la sikit kot. and kebetulan lah pulak batch aku tu perempuan semua lawa lawa, putih, mulus. serius aku cakap. yang ni tak tipu. start dari kelas depan sampai lah kelas belakang. memang lawa. pendek kata batch aku tu popular sebab perempuan lawa, semua senior berebut nak tackle, nak buat adik angkat and kalau boleh nak couple lah kan.

so korang dah boleh bayang tak situasi aku masa tu? rasa rendah diri yang amat tapi still jugak nak kawan, nak join geng popular ni. dorang main netball, aku pun nak main netball. dorang selalu stayback kat sekolah sampai pukul lima, aku pun stayback jugak kat sekolah padahal tuhan je lah yang tahu betapa mengantuknya aku tunggu sampai pukul lima tu.

ada sekali tu dorang ni bergaduh sesama dorang sebab ex-boyfriend si a kacau si b, nak ngorat ngorat si b. si a ni terus lah pasang spy. and guess who's the spy?

pandaiiiii.

tiba tiba je si a tu rapat dengan aku. stayback sama sama dengan aku. kalau jumpa dekat kantin tegur aku, duduk sebelah sebelah sebab tak sama kelas. balik pun sanggup guna jalan sama padahal punyalah jauh jalan tu nak balik rumah dia. tapi dua, tiga minggu lepas tu aku dapat tahu si a couple balik ngan bf dia. and thats it. terus jadi macam strangers. takde dah stayback, tegur tegur, duduk sebelah sebelah.

tapi nasib lah masa tu aku dah pandai fikir sikit. aku rasa aku ni ada gen benjamin button. tua dulu baru muda. bila dah terkena macam tu, takkan bodoh sangat nak rapat lagi kan? so aku pun fikir cara lain nak popular.

masuk persatuan tu, kuiz ni, organize tu, jawatan ni. macam macam lah yang aku buat. semata mata sebab nak popular dan nak lawan popular dorang yang popular secara otomatis. huhu. tapi berbaloi jugak lah. dah tak payah cari abang angkat.

* angkat angkat kening*

haha.

kenapa aku nak sangat jadi popular? sebab aku anak cikgu dan sama sekolah dengan ayah aku. aku jadi rimas bila orang panggil aku 'anak cikgu ramli'. bukanlah aku tak nak mengaku atau benci ke apa ke. just that, c'mon man. aku pun ada nama. sikit punya panjang nama aku. pilih je nak panggil yang depan ke, yang tengah ke, yang belakang ke, nama kat rumah ke. semua boleh tapi tolong lah jangan 'anak cikgu ramli'.

haih.

tapi tu semua dulu la. cerita lama. walau pun sampai sekarang aku tak bercakap dengan si a, dan si a and si b tu dah jadi besfren balik sebab si b tu dah kahwin, perasaan rendah diri tu tetap ada. aku selalu fikir, kalau lah aku cantik macam dorang, mesti bla bla bla. kalau lah aku hot macam dorang mesti aku bla bla bla. aku jadi orang yang sangat kuat berangan. sebab tu karangan aku tak pernah kurang dari 90. haha.

see? korang nampak tak? dalam rasa rendah diri tu baru aku sedar apa yang aku ada, apa kebolehan aku. dan apa yang aku nampak, family aku nampak, aku ni sangat suka menulis. karangan aku masa form 4,5 (maybe sebab masa ni aku dah matang kot) selalu jadi kena copy banyak banyak untuk rujukan tingkatan. bangga weh. memang bangga.

sebab dah pernah rasa macam mana penatnya jadi popular, aku dah start jadi low profile dekat u. aku dah tak kejar jawatan, dah tak join persatuan. tapi berkat pernah jadi popular tu aku dah tak takut nak bercakap depan orang ramai. sekarang ni macam tak kesah lah. kau nak jadi ketua, silakan. tapi kalau orang bagi jawatan, aku terima lah. walau pun awal awal tu menolak.

so kesimpulan nya, popular tu memang penting tapi dalam keadaan yang tertentu lah. kalau kau bukak syarikat mestilah kau nak syarikat kau popular kan? nak tarik pelanggan, nak carik lubang. jadi popular ni penat sebenarnya. kau kena bagi 150% baru kau akan dapat 90%. tu pun kalau kau bernasib baik.

tapi kalau korang ada kelebihan walau sebesar zarah pun, jangan lah guna kelebihan korang tu untuk memalukan orang lain ke, untuk kepentingan diri ke. sebab kau tak tau kan sampai bila kelebihan tu ada korang. sampai bila tuhan bagi pinjam kelebihan tu dengan kau. dan semestinyalah tak selama lama nya. anytime tuhan boleh ambil dan tuhan jugak boleh bagi kelebihan yang dia ambil dari kau, bagi dekat orang yang kau selalu gunakan, selalu malukan. semua tu tak mustahil. kun fayakun.

erm.

dan sampai sekarang aku cukup benci kalau ada orang suka banding kan aku dengan dia. contohnya bila ada makhluk cakap ' kau boleh lah. kau orang kaya. mintak je semua dapat. aku ni orang miskin'. atau pun ; awak pandai, saya bodoh. tak sepadan.'. atau pun 'tau lah kau belajar sampai u. aku ni apa la sangat. stpm je ada'. aku macam 'wtf?'

kalau betul la aku kaya, takde lah kita jumpa, duduk sama sama satu kelas. dan kalau aku pandai, takde lah aku duduk sekolah yang sama untuk tujuh tahun. haih. entah lah.

rezeki masing masing, kita tak tau kan?

erm.

p/s: aku tak tau apa yang aku mengarut pagi pagi ni. tengok tengok dah panjang. aku malas nak baca balik. korang layan je la. hehe.

6 comments:

Hanggokan said...

aduh...entry kau betol2 menikam aku.
ternganga kejap.

anyway, mase skola dulu aku tak terpikir pon nak popular. aku pon macam kau...pysically tak menarik. so tak popular. tapi aku ske berkawan...so secara otomatisnya membuatkan aku terkenal. *oh perasan!* so bg aku...popular kerana rupa tak penting. popular kerana budi bahasa dan kebijaksanaan yg penting.

p/s: agak2 bila aku bolih menang artis bintang popular ek?

Szalizan Ramli said...

panjang giler entri..jenuh nk baca.hehe.ape pon ape yg ditulis ni tol la.jgn dok koya belana sangat kalau diri tu xtahu ape2.perasan lebih2 buat org lain pandang sinis.ape pon tahniah la sbb bjy menaip pjg2.hehe.

quickblack said...

dulu ko gemuk ker ct? yer ker?... ader bukti berbentuk gmbr ka?

hadio said...

haha nice entri sis :)

faexah said...

lawala. bla baca entri ko ne, analisis blk ak golongan mna 1. hehe.. dlu ak straight gila. tny ema. tp skrg, kluar tgh mlm g cari panggung wyg :) blk pkul 10 dr mandi sungai :) btw, thats wat we call life!

L.H.R said...

did,
kau masuk lah AF. aku tak kan vote kau. tapi aku promo je lah dekat blog aku ni.

ijan,
saje je ni. tenga tensyen thesis. datang semangat nak menulis.

najmee,
ada. nanti aku carik, aku upload dekat fb.

hadio,
kisah benar :)

faezah,
haha. kita serupa :)